Nauczyciel na Facebooku

W dzisiejszym świecie młodzi ludzie nie wyobrażają sobie życia bez Internetu. Jak podają badania PBI/Gemius już połowa użytkowników między 7. a 14. rokiem życia „surfuje” w nim każdego dnia. Dla młodego pokolenia jest to „okno na świat”, główne źródło informacji, przekazywania danych. Internet jest również narzędziem komunikacji, przede wszystkim dzięki poczcie elektronicznej i portalom społecznościowym, w tym zdobywającego coraz większą popularność Facebooka. Czy takie serwisy mogą pomóc w nauce? I czy nauczyciele mogą wykorzystać je w swojej pracy?

W polskiej edukacji zdania na temat wykorzystywania Facebooka do komunikacji z uczniami są podzielone. Jedni wybierają media społecznościowe, uważając je za kanały niezwykle przystępne dla ucznia, inni uznają wyższość tradycyjnych kontaktów i stawiają na rozmowę twarzą w twarz. Są jeszcze tacy, którzy boją się utraty autorytetu i tego, że korzystając z mediów społecznościowych zaczną być traktowani jak „koledzy”.

Facebook daje rozmaite możliwości. Można założyć „strony fanowskie” szkół, klas, kół zainteresowań, a także wirtualne grupy dyskusyjne czy strony promujące jakieś wydarzenia (np. szkolną dyskotekę) wśród określonych użytkowników. Strony fanowskie mogą zrzeszać obecnych i byłych uczniów szkoły, a grupy uczniów danej klasy czy członków koła zainteresowań. Ze względu na mniejszy formalizm kontaktów niż poprzez pocztę elektroniczną, Facebook wielu osobom wydaje się być bardziej przyjazną formą komunikacji. Wszyscy mają równomierny dostęp do zasobów i mogą z nich korzystać w zależności od swoich preferencji. Co więcej, mogą dzielić się swoimi opiniami, pomysłami czy wiedzą, wspólnie rozwiązywać dany problem, inspirować się wzajemnie, prowadzić czy kontynuować dyskusję zapoczątkowaną na lekcji.

Zaczynając swoją przygodę z Facebookiem, nauczyciele powinni pamiętać o kilku ważnych kwestiach:

1. Do komunikacji z uczniami najlepiej korzystać z możliwości zakładania grup, z podziałem na roczniki i klasy. Facebook umożliwia m.in. tworzenie specjalnych szkolnych grup dla uczniów. Komunikację z uczniami można też prowadzić za pomocą fanpage’a szkoły lub koła zainteresowań, gdzie nauczyciel może być administratorem. Za pomocą tych kanałów można dzielić się linkami do materiałów uzupełniających lekcję oraz multimediami dotyczącymi tematyki danych zajęć.

2. Korespondencja między uczniami i nauczycielami powinna być publiczna, dzięki temu uczniowie będą czuć się traktowani sprawiedliwie. Nie jest polecane zapraszanie lub przyjmowanie zaproszeń uczniów do grona znajomych na prywatnym profilu.

3. Należy pamiętać o oddzieleniu życia prywatnego od zawodowego (co wiąże się z poprzednim punktem). Nauczyciel posiadający prywatne konto na portalu społecznościowym powinien pamiętać o odpowiednim zastrzeżeniu prywatności treści, które posiada na swoim profilu (np. zdjęć z wakacji, postów, które zamieszcza), tak aby nie były one powszechnie dostępne. Portal społecznosciowy nie powinien także służyć do kontrolowania życia uczniów.

4. Nauczyciel powinien być aktywny, podawać tematy do dyskusji, zachęcać do zgłębiania wiedzy.

Choć na Zachodzie portale edukacyjne są coraz powszechniej wykorzystywane przez nauczycieli do kontaktów z uczniami, to w Polsce mają oni raczej bardzo powściągliwy stosunek do takich rozwiązań. Większość nauczycieli zwraca uwagę na negatywny wpływ, jaki mają one na ucznia, głównie ze względu na nadmierny czas, jaki poświęcają im młodzi ludzie. Jednak nie możemy lekceważyć tego, że dzisiaj Internet dla młodego pokolenia stanowi kopalnię rozwiązań i inspiracji edukacyjnych. Zamiast zabraniać, możemy nauczyć się efektywnie wykorzystywać to, co młode pokolenie wykorzystuje już od pewnego czasu.