Widzieć nie znaczy zapamiętać

Do niedawna przyswajanie wiedzy przez dzieci kojarzyło się z tradycyjnym „wkuwaniem” regułek i zapamiętywaniem ciągów słów. Obecnie nowoczesne metody skutecznego zapamiętywania pozwalają na dużo prostsze i ciekawsze sposoby kodowania informacji, a dodatkowo znacznie rozbudowują dziecięcą wyobraźnię.

Na przestrzeni ostatnich lat powstało wiele kursów oraz niezliczona ilość publikacji na temat efektywnego uczenia się. W rezultacie mamy także mnóstwo różnych szkół szybkiego i skutecznego przyswajania wiedzy. Poza zasadniczymi różnicami wszystkie one przekonują nas co do jednego - każdy może się tego nauczyć. Istotą wydajnego zapamiętywania jest znacznie większe wykorzystywanie możliwości naszego mózgu stymulując jego pracę poprzez szereg różnorakich technik.  Jeden z autorów kursu nauki zapamiętywania porównał pamięć do olbrzymiej szafy bez dna. Analogicznie jak w przypadku szafy, tak też w pamięci, możemy mieć porządek bądź bałagan. Wg. autora większość z nas ma to drugie i dlatego nie możemy znaleźć potrzebnych informacji. Jeśli zaś uporządkujemy zawartość naszej „szafy”, poukładamy, porozwieszamy i posegregujemy ją, z łatwością wszystko odnajdziemy. 

Sekret skutecznego zapamiętywania kryje się w obrazach, które wytwarzają się w umyśle dziecka, łącząc je ze skojarzeniami. Ludzki mózg myśli obrazami, dlatego też najłatwiej zapamiętuje właśnie obrazy. Skojarzenia zaś pełnią rolę „kleju mentalnego”, który łączy je ze sobą. W jaki sposób więc wytłumaczyć dziecku, że zamiast uczyć się na pamięć jakiegoś słowa, lepiej je sobie wyobrazić?  Wystarczy, że wytłumaczymy mu jak tworzy się obrazy i skojarzenia i zaangażujemy we wspólną zabawę, według poniższych zasad:

• Angażuj wszystkie zmysły – obrazy powinny być realne, barwne, intensywne. Wspomagaj obrazy zapachem, smakiem, dźwiękiem, dotykiem
• Przesada – skojarzenia powinny być przejaskrawione, przerysowane, absurdalne, wyolbrzymione, odbiegające od rzeczywistości – groźniejsze, zabawniejsze.
• Akcja – obrazy i skojarzenia powinny być pełne ruchu, akcji, najlepiej kiedy są zabawne, zwariowane, absurdalne.
• Ożywienie – użyj wyobraźni do ożywiania martwych obiektów. Np. parówki mówią, biegające nożyczki gonią kogoś.
• Unikaj nudnych, nieciekawych, zwyczajnych skojarzeń i obrazów, wybieraj wszystko to co jest najlepsze w miarę możliwości.
• Asocjacja – Nie zapominaj, że ty też grasz w tym filmie, nie jesteś tylko widzem. Odgrywanie scenek w umyśle sprawi, że silniej je zapamiętasz.
• Szczegóły – staraj się zwracać uwagę na szczegóły w obrazie - im więcej, tym lepiej.

W miarę ćwiczenia zasady te z czasem wejdą w  dziecięcy nawyk i staną się zupełnie naturalne.